Blog uit Duffel

28 december 2012

De weg naar Homo sapiens ( deel 2 - de vroegste Hominini : van Toumaï tot Australopithecus)




- In deel 2 van "de weg naar Homo sapiens" tracht ik een overzicht te geven van de oudste uitgestorven geslachten behorend tot de menselijke lijn. Het begint zo'n 7 miljoen jaren geleden in het Mioceen met de Sahelanthropus, behorend tot de stam Hominini waartoe alle geslachten van de menselijke afstammingslijn behoren die zich ca. 7 Ma geleden afsplitste van de lijn der chimpansees.
In het Plioceen vinden we Orrorin en Ardipithecus en in Pleistoceen belanden we bij de Australopithecus soorten.
http://www.youtube.com/watch?v=JVbl-IaklIo&feature=related


De weg naar Homo sapiens - index
http://dirkdrubbel.blogspot.be/2014/08/de-weg-naar-homo-sapiens-index.html







Hominini uit het Mioceen



Sahelanthropus tchadensis

http://humanorigins.si.edu/evidence/human-fossils/species/sahelanthropus-tchadensis



Michel Brunet
- In 2001 ontdekte een team o.l.v. de paleontoloog Michel Brunet een schedel in de Djurab woestijn in Tsjaad een schedel.

http://en.wikipedia.org/wiki/Michel_Brunet_(paleontologist)






Toumaï
(TM266)
- Het kreeg de naam Sahelanthropus tchadensis en de bijnaam Toumaï i.e." hoop op leven "in de plaatselijke taal.
- Toumaï vertoont naast morfologische kenmerken van de chimpansee, zoals een schedelinhoud van 320-380 cc, ook kenmerken die aanleunen bij de menselijke lijn, zoals het platte gezicht, de kleinere hoektanden en de uitgesproken wenkbrauwbogen. De kenmerken kunnen bij geen enkel gekend geslacht van de Hominidae (Pongo, Gorilla, Samburpithecus, Ouranopithecus, Sivapithecus en Dryopithecus) als van de Hominini (Paranthropus, Australopithecus, Kenyanthropus, Ardipithecus en Orronin) worden ingepast zodat Toumaï wordt gecatalogeerd in een nieuw geslacht Sahelanthropus.



- De fossielen werden gedateerd als zijnde 6-7 Ma oud m.a.w. dicht bij de periode dat de lijn die uiteindelijk leidde naar het geslacht Homo een eigen evolutionaire weg insloeg en zich afsplitste van de chimpansees.

Het ontbreken van beenderen maakt het niet mogelijk met zekerheid te stellen dat de Sahelanthropus tweevoetig (*) was, alhoewel de plaats van het achterhoofdsgat (foramen magnum) in die richting wijst.

(*) Tweevoetig of bipedie betekent zich meestal op twee benen voort te bewegen maar betekent niet rechtop lopen. Rechtop lopen betekent zich voortbewegen met het hoofd rechtop boven de nek , hetgeen het eerst voortkwam bij de Homo erectus. Uit de plaats van het achterhoofdsgat leidt men af of het hoofd al dan niet naar voor knikt bij het lopen

( Het foramen magnum ofwel achterhoofdsgat is een opening in de schedel. Hierdoor verlaat het ruggenmerg de schedel en loopt het in het ruggenmergkanaal in de wervelkolom. Bij de mens situeert het zich in het midden van de schedelbasis, terwijl het bij de mensapen meer achteraan gelegens waardoor sterkere spieren nodig zijn om het hoofd recht te houden.)


- De vondst in de Djurab desert/Chad werpt ook een ander licht op de verspreiding van de Hominini in Afrika. Tot dan werd aangenomen dat de oorsprong van de mens zich concentreerde in de " Grote Slenk" (Great Rift Valley) die ±2.500 km verwijderd is van de vindplaats in Chad. De verspreiding moet dus veel vroeger hebben plaatsgevonden.

- Omdat Toumaï zowel in tijd als geografisch gescheiden is van andere fossielen van Hominini is een apart genus verantwoord.


Sahelanthropus chadensis
(illustratie)
- Er bestaat nog steeds controverse of de Sahelanthropus behoorde tot de stam van de Hominini.
De paleoantropoloog Milford Wolpoff onderzocht de merktekens van de halsspieren op de schedelbeenderen en concludeerde hieruit dat de Sahelanthropus viervoetig was. Hij is van mening dat Toumaï een gemeenschappelijke voorouder van de Homininen en de chimpansee zou kunnen zijn.


Orrorin tugenensis

http://humanorigins.si.edu/evidence/human-fossils/species/orrorin-tugenensis


Martin Pickford en Brigitte Senut
- In november 2000 vond een team onder leiding van Brigitte Senut en Martin Pickford in de Lukeino formatie in de Tugen hills /Kenia een 8-tal tanden, 3 dijbenen, een opperarmbeen en handbeentjes die na datering 5.8 - 6 Ma oud bleken te zijn.

http://en.wikipedia.org/wiki/Martin_Pickford
http://fr.wikipedia.org/wiki/Brigitte_Senut





- De Tugen Hills liggen in de Great Rift in Kenia


Tugen Hills
The Great Rift



















Orrorin tugenensis

Aan de hand van de dijbenen leidden ze af dat de Orrorin tugenensis bipedaal was en uit het opperarmbeen en de handbeentjes kon men opmaken dat hij in de bomen klom.
- De tanden waren klein in verhouding tot zijn grootte en zouden duiden op een omnivoor. Uit de beenderen werd afgeleid dat de Orrorin tugenesis,(*) die de bijnaam Millennium man kreeg, ca.1.40 m groot was en ca.50 kg woog.
(*) "Orrorin" is de plaatselijke naam van een mythisch personage "de oorspronkelijke mens", "tugenensis" verwijst naar de vindplaats in de Tugen hills.



http://hominines.portail-svt.com/articles.php?lng=fr&pg=4
http://www.youtube.com/watch?v=eGraNjwuLLI
http://en.wikipedia.org/wiki/Orrorin_tugenensis#CITEREFSenutPickfordGommeryMein2001
http://www.modenhumanorigins.net/lukeino.html
http://www.hominides.com/html/ancetres/ancetres-orrorin-tugenensis.php
http://www.lucyonline.nl/voorouders/orrorin-tugenensis.htm
http://urela.com/48/orrorin-tugenensis
http://www.pbs.org/wgbh/evolution/humans/humankind/a.html
http://www2.ku.edu/~lba/courses/articles/ORRORIN.pdf


Ardipithecus kadabba

- In de periode 1997- 2000 werd door een team met de antropoloog Haile Selassie op 5 locaties in Ethiopië fossiele resten van 5.5-5.8 Ma oud gevonden. Het betrof tanden, kaakbeenfragmenten, sleutelbeenderen, armbeenderen, hand- en voetbeentjes (teen). Uit de vorm van de teen leidde men af dat het wezen bipedaal was en uit het opperarmbeen leidde men af dat het ook in de bomen kon klimmen.
Ardipithecus kadabba
- Aanvankelijk werden de fossielen geclassificeerd als een ondersoort van de reeds bekende Ardipithecus ramidus i.e. Ardipithecus ramidus kadabba

http://blogs.ngm.com/blog_central/2009/10/the-discover-ardipithecus-ramidus-and-ardipithecus-kadabba.html
Tim White
- In 2002 vond een team bestaande uit Haile Selassie, Tim White en Gen Suwa op de Asa Koma (rode heuvel) in de Middle Awash vallei/Ethiopië een 6-tal tanden van 5.5-5.8 Ma oud.





Pan.troglodytes - A.kadabba
 - De vorm en de positie van de hoektanden en de onderliggende valse kies (*) duidt volgens de vinders op een mensachtige overgangsvorm die ouder is dan de A.ramidus en die ze Ardipithecus kadabba noemen.
(*) De positie van valse kies en de hoektanden zorgt voor een slijpingsproces dat bij Pan duidelijk meer uitgesproken is dan bij A.kadabba





Hominini uit het Plioceen


Ardipithecus ramidus



Gen Suwa
- Een team met Tim White, Gen Suwa en Haile Selassie beginnen eind van de tachtigerjaren opgravingen te doen in de Afar depressie in de Middle Awash/ Ethiopië



 - In 1992 - 1993 worden een aantal fragmenten opgegraven o.a. tanden, een deel van een scheenbeen, een onderkaak van een kind ... . Na datering (*) bleek dat ze 4.4 Ma oud waren.
(*) Radiometrische Ar -datering van de vulkanische lagen die de fossielen omsloten
Ardipithecus ramidus
"Ardi"
- In 1994 werd verder gegraven en werd een grote hoeveelheid fragmenten opgegraven die leidden tot de samenstelling van een voor 45% volledig skelet van de Ardipithecus ramidus, de tot dan toe de oudste gekende voorloper van de menselijke lijn.
-Het duurde 15 jaar om de fossielen op te graven, te verstevigen en te ontdoen van het sediment waarin ze waren ingebed, zodat pas in 2009 de vondst door de paleontologen werd gepubliceerd.
http://hominines.portail-svt.com/articles.php?lng=fr&pg=36
http://www.sciencemag.org/site/feature/misc/webfeat/ardipithecus/
http://www.youtube.com/watch?v=EC9aIth1ah4
http://news.sciencemag.org/sciencenow/2009/10/01-01.html
http://blogs.ngm.com/blog_central/2009/10/the-discover-ardipithecus-ramidus-and-ardipithecus-kadabba.html

Aridipithecus ramidus
(reconstructie skelet)
- Een uitstaande grote teen, de gelijke lengte van armen en benen en de bouw van het bekken wijzen erop dat de Ardipithecus ramidus zich viervoetig in de bomen voortbewoog terwijl de bouw van de middenvoet voldoende steun verleende om zich op de grond op twee voeten voort te bewegen.

(*) Ardi kon enkel in de bomen klimmen van tak naar tak en niet slingeren van boom naar boom of langs de stam omhoog klimmen. Bij het lopen was hij, wegens te platte voeten, beperkter dan de latere Australopithecus.
Het polsgewricht en de vingerkootjes waren heel buigzaam wat toeliet op de handpalmen te lopen en niet op de knokkels zoals de chimpansee en de gorilla (knokkellopen)




A.ramidus
(illustratie)
-De Ardipithecus ramidus was ± 1.20 m groot, woog ± 50 kg en had een hersenvolume van ca. 300-370 c.
(*) De illustratie werd getekend door J.H. Matternes.


  
- Uit de ter plaatse gevonden dierlijke fossielen kan men volgens Tim White opmaken dat de Ardipithecus ramidus leefde in een bosrijke (*) omgeving.

(*) Dit ontkrachtte de tot dan geldende savanne-theorie die stelde dat de vroegere Hominini overschakelden op het rechtop lopen toen ze de bosrijke gebieden verlieten en zich in een savanne-omgeving vestigden, waar rechtop lopen voordelen had om sneller grotere afstanden af te leggen, de handen vrij te hebben om iets te dragen en sneller eventuele vijanden (predatoren) te ontwaren.

 Slijtage aan de tanden geven aan dat Ardi omnivoor was en zich voedde met fruit , noten en wat er in het bos te vinden was. De kiezen en de hoektanden zijn beduidend kleiner (*) dan bij apen.
(*) Owen Lovejoy leidt hieruit af dat er bij de Ardipithecus ramidus reeds paarvorming optrad. De kleine hoektanden wijzen op minder competitie tussen de mannen bij het veroveren van een vrouwtje om te paren. Om een vrouwtje aan zich te binden moesten de mannen voedsel verzamelen waarbij het rechtoplopen met de handen vrij een voordeel was.
http://en.wikipedia.org/wiki/Owen_Lovejoy_(anthropologist


Sileshi Semaw
- Tussen 1999 - 2003 ontdekte een team dat onder leiding stond van Sileshi Semaw, bij Goma in de Afar depressie /Ethiopië beenderfragmenten en tanden van een negental individuen. .


A.ramidus
(Gona)
A.ramidus
(Gona)


- De fossielen werden gedateerd op 4.3-4.5 Ma oud en werden toegeschreven aan Ardipithecus ramidus.
http://web.archive.org/web/20080624005441/http://www.stoneageinstitute.org/news/gona_nature_paper.shtml#3

***** controverse *************************************************************************


Thure Curling (geoloog) beweert dat er 6 Ma geleden reeds een savanne was in dat deel van Afrika en dat de Ardipithecus derhalve niet in een bosrijke omgeving leefde maar in een savanne met enkele bomen.
- Esteban Sarmiento (bioloog) beweert dat er uit de anatomie van de Ardipithecus niets erop wijst dat Ardi een voorloper van het geslacht Homo zou zijn.
http://en.wikipedia.org/wiki/Thure_E._Cerling
http://en.wikipedia.org/wiki/Esteban_Sarmiento
http://creation.com/australopithecus-ramidus-the-missing-link








- Wegens het grote verschil in loopvermogen is er twijfel of de Ardipithecus ramidus (*) na een versnelde evolutie een rechtstreekse voorloper was van de Australopithecus amanensis, die enkel 0.2 Ma later leefde, of reeds een uitstervend geslacht was.


(*) "ramidus" is afgeleid van "ramid" of "wortel" in de plaatselijke Afar taal en "Ardi" betekent
"benedenverdieping". 

************************************************************* controverse ****************


  
"Kanapoi Hominid"
(KP 271)
- In 1965 vond Bryan Patterson in de Kanapoi regio gelegen ten westen van het Lake Turkana (*) in Kenia, een fragment van een opperarmbeen. Het werd toegeschreven aan een Australopithecus (*) en het werd gedateerd als zijnde ca 4.0 Ma oud.
(*) Het fossiel KP 271 werd de "Kanapoi Hominid" genoemd.

- In 1987 vond Allan Morton opnieuw fragmenten maar ditmaal in de oostenlijke Allia bay van het Lake Turkana
(*) Lake Turkana is de nieuwe benaming voor het vroegere Lake Rudolf.


  
Meave Leakey
- In de periode 1994-1997 deden Meave Leakey en Alan Walker in Kanapoi en Allia Bay opnieuw opgravingen en vinden o.a een onder- en bovenkaak met tanden, fragmenten van een spaak- en scheenbeen en wat schedelfragmenten. De radiometrische datering van de vulkanische as die de opgegraven fossielen bedekt wijst uit dat ze 3.9-4.2 Ma oud zijn.

http://www.anthro.psu.edu/faculty_staff/walker.shtml





Bovenkaak
(KNM-KP-2983)
Onderkaak
(KNM-KP-2981)











-Uit de gevonden fossielen leidden de onderzoekers af dat er voldoende verschillen waren met de reeds gekende geslachten om ze als een nieuwe soort (*) te benoemen Australopithecus anamensis.
(*) anamensis afgeleid van "anam", het plaatselijke woord voor "meer"

- De kaakbeenderen en de inplanting van de tanden verwijst naar de grote apen maar het dikkere tandglazuur leunt meer aan bij de menselijke lijn en doet vermoeden dat A.anamensis was overgeschakeld op harder voedsel.




 - De bouw van het scheenbeen laat toe eventuele schokken beter te absorberen, een typisch kenmerk van bipedalisme.

Vergelijking
A.anamensis (#) en A.afarensis (*)
  

- In 2006 werden door Tim Whitein de Middle Awash regio in Ethiopië fossielen opgegraven die afkomstig waren van de A.anamensis.

- Volgens T.White tonen de fossielen aan dat de A.anamensis anatomisch een tussenschakel vormt tussen de A.ramidus en de A.afarensis.


  
Australopithecus anamensis
(illustratie)
- Wegens het ontbreken van voldoende schedelfragmenten is de herseninhoud niet met voldoende betrouwbaarheid te schatten. Over de lengte (*) en het gewicht zijn eveneens geen gegevens beschikbaar.
(*)Het lijkt mij verwonderlijk dat men uit de grootte en dikte van de arm- en scheenbeenderen geen lengte kon schatten.
http://archaeologyinfo.com/australopithecus-anamensis/
  

Australopithecus bahrelghazali



  
"Abel"
(KT-12/H1)
- In 1995 ontdekte Michel Brunet in een vallei in Bahr el Ghazal in Chad, een onderkaak met kiezen, hoektanden en een snijtand.(*)
Een Be-radiometrische datering wees uit dat het fossiel 3.0-3.6 Ma oud was.
(*) Brunet noemde het fossiel (KT-12/H1) "Abel" als eerbetoon aan zijn overleden collega,de geoloog Abel Brillanceau.

- Brunet classificeerde KT-12/H1 als het holotype (*) van de Australopithecus bahrelghazali.

(*) Holotype is het unieke voorbeeld (exemplaar of illustratie) van een organisme, dat genoemd wordt of aangewezen wordt in de oorspronkelijke beschrijving van een taxonomische eenheid.



- Volgens de anthropoloog William Kimbel is KT-12/H1 geen aparte soort en behoort het tot de Ausralopithecus afarensis.

- Het belangrijke aan deze vondst is dat die plaatsvond op 2500 km verwijderd van de Great Rift valley meteen de bevestiging dat het geslacht Australopithecus een grotere spreiding had dan werd aangenomen.



Kenyanthropus platyops



Kenianthropus platyops
(KNM-WT 40000)

 - In 1999 ontdekte Justus Erus, een medewerker van het team van Meave Leakey een bijna volledige schedel langs de oever van de Lomweki, ten westen van het lake Turkana in Kenia.
De schedel werd gevonden in twee delen, de hersenpan gescheiden van de gezichtsbeenderen. Er werd ook een kleine kies en een voetbeentje (*) gevonden.
(*) Uit het voetbeentje leidde men af dat het individu bipedaal was.

De fossielen werden aan de hand van de stratigrafische laag waarin ze werden gevonden gedateerd als zijnde 3.2 - 3.5 Ma oud.

- De specifieke kenmerken van de schedel met de sterk vooruitstekende jukbeenderen en vooral het platte gezicht deden het team besluiten de schedel toe te schijven aan een nieuw geslacht "Kenyanthropus platyops" (*)
(*) De man uit Kenia met het platte gezicht. ( afgeleid uit het Grieks)




Kenianthropus (links)
H.rudolfensis (rechts)
  
- Het platte gezicht, de vooruitstekende jukbeenderen en de kleine kiezen met dik glazuur zijn kenmerken die eigen zijn aan jongere exemplaren. Andere kenmerken zoals de kleine herseninhoud vertonen meer gelijkenis met de Australopithecus die in dezelfde periode leefde of de oudere Ardipithecus.
Het platte gezicht komt slechts algemeen voor ca 2 Ma geleden. Er is een strekking onder paleontologen die, afgaande op de gelijkenis van KNM-WT40000 (*) met KNM ER 1470, de schedel van de Homo rudolfensis die 1.5 Ma later leefde, veronderstellen dat de Kenyanthropus een voorouder van het geslacht Homo zou kunnen zijn.

- Uit de fossielen van de fauna die ter plaatse werden gevonden leidt men af dat de Kenyanthropus leefde aan de rand van een bosrijke omgeving.
(*) Meave Leakey classificeerde KNM-WT 40000 als holotype van de Kenyanthropus platyops.

- De schedel was in de loop de tijden vervormd (*) door het binnendringen van geologisch materiaal in de poriën van de beenderen. Dit deed Tim White besluiten dat de kenmerken onbetrouwbaar waren en dat het hier ging om een Australopithecus afarensis .
(*)
Om de KNM-WT40000 als een Australopithecus afarensis te catalogeren moest de schedel inderdaad vervormd zijn want de A.afarensis had immers een vooruitstekend gezicht en grote tanden.
http://www.talkorigins.org/faqs/homs/wt40000.html
http://www.bbc.co.uk/science/horizon/2001/apetookover.shtml



Kenianthropus platyops
(illustratie)
 - Volgens Meave Leakey wordt de vorm van het gezicht bepaald door het dieet en de hiermee verbonden manier waarop de kaken en de tanden moeten werken. Ze gaat ervan uit dat de Kenyanthropus leefde in een andere ecologische niche als de Australopithecus en er geen concurrentiestrijd was voor voedsel.

- Volgens antropoloog Daniel E. Lieberman leefden er in de periode 3.5 -2.0 Ma geleden verschillende Hominini geslachten, elk aangepast aan de specifieke ecologische omstandigheden waarin ze leefden.

De Hominini evolueerden niet lineair maar volgens een complexe weg, bekend als de "adaptieve radiatie" (*)

(*) Met adaptieve radiatie wordt de diversificatie van soorten bedoeld die van een gemeenschappelijke voorouder afstammen om verschillende ecologische niches te bezetten. De naast elkaar levende soorten zijn geneigd tot divergentie in hun gebruik van ecologische hulpbronnen om de concurrentie tussen soorten te verminderen


 Australopithecus afarensis


- De Australopithecus afarensis is een soort van het uitgestorven geslacht Australopithecus van de stam der Hominini die leefde 3.0 -3.7 Ma geleden.

- De A.afarensis vertoonde belangrijk seksueel dimorfisme :

· mannen : 1.51m - 42 kg - herseninhoud 550 cc

· vrouwen : 1.05 m - 29 kg - herseninhoud 385 cc

- De vorm van de benen en de voeten alsook de bouw van het bekken duiden erop dat de A.afarensis bipedaal was en rechtop kon lopen. De lange (*) armen en de handen bleken geschikt om in de bomen te klimmen.
(*) De armen bij Lucy reikten tot juist boven de knie wat minder lang is dan bij apen.

- De fossielen van de Australopithecus afarensis werden uitsluitend in noordelijk Afrika gevonden en vooral (*) in o.a Laetoli /Tanzania, in de Afar depressie/ Ethiopië en in Koobi Fora/Kenia.
(*) AL = Afar location



Donald Johanson
  - In 1793 vond de paleoantropoloog Donald Johanson (*) een kniegewricht van 3.0-3.2 Ma oud bij Hadar in de Middle Awash vallei in de Afar depressie/ Ethiopië.
http://www.talkorigins.org/faqs/homs/djohanson.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Donald_Johanson
http://jodisolomonspeakers.com/donaldjohanson.html
(*) Johanson was lid van een team dat bestond uit o.a. Tim White, Yves Coppens en Maurice Taieb
http://en.wikipedia.org/wiki/Maurice_Taieb
http://en.wikipedia.org/wiki/Yves_Coppens


 AL 129/1


AL 129/1&2
- Uit dit kniegewricht (AL 129) kon men opmaken dat de Australopithecus bipedaal was : het scheenbeen en het dijbeen scharnieren in een hoek over elkaar (*) en bovendien zijn beide beenderen stevig genoeg om het volledige lichaam te dragen.
(*) Bij de grote apen vormt dit een rechte lijn.

http://instruction2.mtsac.edu/elawlor/mosaic/bodyParts/knee.html
http://www.efossils.org/page/boneviewer/Australopithecus%20afarensis/AL%20129-1









LH 4


LH 4
holotype
 - Een onderkaak (LH4) (*) die in 1974 gevonden werd in Laetoli/Tanzania door Maundu Muluila, een medewerker in het team van Mary Leakey, geldt als holotype voor de Australopithecus afarensis.
De U-vorm van de kaak is de vorm die men bij de grote apen aantreft.
(*) LH4 = Laetoli Hominid 4 werd door Donald Johanson, Tim White en Yves Coppens in 1978 aangeduid als holotype voor de nieuwe soort Australopithecus afarensis


AL 288 -1


"Lucy"
AL 288-1
  - "Lucy" (*) is de naam die gegeven werd aan AL 288-1 bestaande uit honderden beenfragmenten van één individu die 40% van een skelet vormden en later uiteindelijk bleken te behoren tot een Australopithecus afarensis van 3.2 Ma oud.De ouderdom werd via de Ar-isotoop radiometrisch bepaald op de vulkanische as waarin Lucy gevonden werd.
 (*) De bijnaam "Lucy" werd bedacht toen de Beatles-song "Lucy in the sky with diamonds" klonk uit een bandopnemer, wanneer de onderzoekers hun ontdekking vierden.

- Het was de antropoloog Donald Johanson (*) die in 1974 de ontdekking deed in Hadar in de Awash vallei in de Ethiopische  Afar  depressie.De vindplaats was 2.5 km verwijderd waar hij in 1973 AL 129 had gevonden.
(*) Johanson vormde team met o.a. de paleontoloog Yves Coppens en met de archeologe Mary Leakey.
  
"Lucy"
(illustratie)
- Lucy was ±1.06 m lang, woog c.a 29 kg had een kleine herseninhoud van ca 385 cc (*) en gelijkt op een chimpansee met een kleine herseninhoud, lange sterke armen en vooruitstekende kaken. De vorm van het scheen- en dijbeen en van het bekken vertoont gelijkenis met de mens en toont aan dat de A.afarensis rechtop liep.

(*) Tot dan ging men er van uit dat bipedalisme eerst veel later voorkwam bij geslachten met een grotere herseninhoud.
Er was evenwel een strekking onder de antropologen die twijfelden of "Lucy" geschikt was om zich bij voorkeur op twee benen voort te bewegen. De twijfel werd echter weggenomen na de ontdekking van "Kadanuumuu".De misinterpretatie was ingegeven door de uitzonderlijke kleine gestalte van "Lucy".



 Laetoli footprints 

  
 - In 1976 ontdekte het team van Mary Leakey voetsporen van een hominide die bewaard waren gebleven in gestolde vulkanische as van 3.6 Ma oud. De positie van de grote teen die aansluit bij de andere tenen en de boog aan de binnenkant van de voet maakt enerzijds de gelijkenis met de menselijke voet duidelijk en is anderzijds het bewijs dat de Australopithecus bipedaal was. Uit de afdrukken leidt men af dat de twee individuen, een volwassene en een kind, liepen aan een snelheid van ± 3.6 km/h.

  
Mary Leakey
http://en.wikipedia.org/wiki/Mary_Leakey

AL 333

AL 333/160
- In 1975 vond Donald Johanson in Hadar een 200-tal botfragmenten van minstens 13 individuen. De vondst AL 333 wordt de "eerste familie" genoemd.
http://www.wired.com/wiredscience/2011/01/what-killed-the-hominins-of-al-333/
- De in 2011 op deze site gevonden 4e-middenvoetsbeenderen vertonen een verregaande gelijkenis met die van de Homo sapiens en versterken de theorie dat de voeten van de A.afarensis goed geschikt waren om te lopen.
http://www.sciencemag.org/content/331/6018/750.full


- De beperkte ruimte waarbinnen de fossielen werden gevonden wijst erop dat ze samen omkwamen. Na onderzoek wordt de piste van verdrinking door een plotselinge overstroming verlaten en gaat men er vanuit dat ze gedood werden door predatoren. (sabeltandtijgers?)
http://www.wired.com/wiredscience/2011/01/what-killed-the-hominins-of-al-333/


AL 200-1 

AL 200-1
 - De bovenkaak werd in 1975 door Johanson gevonden in Hadar. De bovenkaak was in twee gebroken maar bevatte alle 16 tanden die in een U-vorm, zoals bij de grote apen, staan opgesteld.
http://www.efossils.org/page/boneviewer/Australopithecus%20afarensis/AL%20200-1

  
 AL 444-2 

AL 444-2
- In 1991ontdekten de antropologen Bill Kimbel en Toel Rak in Hadar een voor 70% volledige schedel (AL 444-2)van een mannelijke A.afarensis met een hersenvolume van 550 cc, meteen het bewijs van het seksueel dimorfisme (*) onder de Australopitheci.
(*) Morfologische verschillen tussen de beide seksen.


 DIK 1-1 
  
DIK 1-1
"Selam" of de "Dikika baby"
- In 2000 vond de paleoantropoloog Alemseged in Dikika in de Awash vallei de 3.3 Ma oude gefossiliseerde resten (DIK 1/1)van een vrouwelijke A.afarensis-baby (*) die de bijnamen "Lucy's baby" , "Dikika baby" en "Selam" het plaatselijke woord voor vrede kreeg.
(*) Een CT-scan wees uit dat er kleine niet uitgekomen kiezen staken in de onderkaak hetgeen wees op een vrouwelijk individu van ca. 3 jaar oud

- De vondst bestond uit een nagenoeg volledige schedel, de beide schouders, een gedeelte van de wervelkolom, De rechterarm en delen van de onderste ledematen met o.a. de beide knieën. Heel merkwaardig was de vondst van het tongbeen die inlichtingen kan verstrekken over de klanken die het specimen kan produceren.
http://www.youtube.com/watch?v=qEKpNhcFEY4&feature=related

  
"Selam"
onderste ledematen
- Kenmerkend zijn opnieuw de afwisseling van aapachtige en menselijke gelijkenissen. Het tongbeen lijkt op dat van een typische Afrikaanse aap.De morfologie van de onderste ledematen tonen duidelijk dat de A.afarensis bipedaal was.
De schouderbladen vertonen gelijkenis met de gorilla en zouden geschikt (*) zijn om van boom tot boom te slingeren.
(*) het kan ook dat de kenmerken " evolutionary baggage" zijn en hun functie verloren hebben.
Het hersenvolume bedroeg 330 cc of 88% (*)van een volwassen vrouw.
(*) Bij chimpansees bedraagt het >90%. Trage groei is kenmerkend voor de menselijke lijn.

  

Zeresenay Alemseged
  

- In de Awash-valleibij Dikika, werden tijdens archeologisch onderzoek in 2010, in het kader van het DRP-project (*), botten van dieren gevonden die 3,4 Ma oud zijn met krassen en inkepingen, die veroorzaakt zijn door scherpe voorwerpen, waarschijnlijk om het vlees van de botten te snijden. De gebruiker van die werktuigen was meer dan waarschijnlijk de A. afarensis. Hiermee zou aangetoond zijn dat de A.afarensis een vleeseter was en werktuigen gebruikte. Men kon niet achterhalen of de A.afarensis een aaseter was of zelf de dieren doodde en evenmin of hij de stenen zelf scherp maakte of dat hij gewoon de scherpe stenen gevonden had.
(*) Dikika Research Project
http://archaeology.about.com/od/lowerpaleolithic/ss/dikika_cut_marks_3.htm


 Kadanuumuu   


Kadanuumuu
KSD-VP-1/1
KSD = Korsi Dora
- In 2005 vond Alemayehu Asfaw, behorend tot het team van
Haile Selassie, aan de Mille rivier bij Korsi Dora in de
Afar regio/Ethiopië een onderarmbeen.

- De opperarm lag bloot maar de rest van de beenderen lag in een
laag leisteen. De volgende 5 jaren werden meerdere fragmenten opgegraven : een onder- en bovenarmbeen, een dijbeen en een scheenbeen, een sleutelbeen, een schouderblad, nekwervels, ribben, een heiligbeen en een bekken. Er werden geen schedelfragmenten noch tanden gevonden.

- De gevonden beenfragmenten waren 3.6 Ma oud (*) en bleken te
behoren tot de Australopithecus afarensis.


(*) Een laag tufsteen die 2.6 m lager lag werd met Ar radiometrisch gedateerd
op 3.63 Ma . Rekening houdend met de graad van sedimentatie werd de
ouderdom van de fossielen geschat op 3.58 Ma.


- Na samenstelling kreeg het skelet (KSD-VP-1/1) de bijnaam " Big man" verwijzend naar zijn lengte tussen 1.52-1.67 m.
De studie van de onderste ledematen wees uit dat de A.afarensis uitstekend geschikt was
om zich bipedaal voort te bewegen.


- Het schouderblad en de ribbenkast bleken ook dichter bij de menselijke lijn te staan
dan bij die van de grote apen.




Australopithecus africanus





- De Australopithecus africanus is een soort van het uitgestorven geslacht Australopithecus
van de stam der Hominini die leefde 2.1-3.3 Ma geleden.

- De A.africanus vertoonde seksueel dimorfisme :

-  mannen : 1.35m - 50 kg - herseninhoud 625 cc
- vrouwen : 1.10 m - 25 kg - herseninhoud 430 cc


Australopithecus africanus
(illustratie)
- Evenals de A.afarensis was de A.africanus tenger gebouwd maar had meer mensachtige  trekken zoals een schedel met een grotere hersencapaciteit. Hij was bipedaal met armen iets langer dan de benen.
-Alle fossielen van de A.africanus werden gevonden in Zuid-Afrika : Taung, Sterkfontein, Makapansgat en Gladysvale.

http://hominines.portail-svt.com/articles.php?lng=fr&pg=19

 Taung child


"Taung child"
- In 1924 ontving de anatoom Raymond Dart een aantal fossielen, waaronder een schedel, die werden gevonden in een kalksteengroeve in Taung / Zuid-Afrika. Na onderzoek van de fossielen kwam hij tot de conclusie dat het om een tot dan onbekend geslacht ging en noemde het Australopithecus africanus (*) of de " zuidelijke aap uit Afrika". De schedel (Taung 1) kreeg de bijnaam "Taung child". De schedel bevatte melktanden en niet uitgekomen kiezen.
(*) Bij de fossilisatie was de schedel gevuld geraakt met sedimenten verzadigd met water rijk aan Ca. Na verharding bleef een perfect afgietsel van de hersenen over.
- Door andere ter plaatse gevonden fossielen te vergelijken met reeds gedateerde fossielen werd uitgemaakt dat het individu leefde in de periode 2.1 - 3.3 Ma geleden.

  
Raymond Dart
(*) Dart werd getroffen door de hersencapaciteit van een klein wezen dat beduidend groter was dan van een volwassen chimpansee en door de voorwaartse positie van het foramen magnum wat er op wees dat het individu bipedaal was. De vondst was voor Dart het bewijs dat de oorsprong van de mens in Afrika lag en niet zoals tot dan toe werd aangenomen in Eurazië.Er werd ook aangevoerd dat een jonge aap een schijnbaar mensachtig uiterlijk had.


Mrs.Ples
(STS 5)
- In 1947 ontdekten de paleontologen Robert Broom en John T. Robinson, in Sterkfontein/Zuid-Afrika, een nagenoeg volledige schedel (STS 5) van de Australopithecus africanus.
De schedel had een hersencapaciteit van 485 cc en werd gedateerd als 2.05 Ma oud.
- De schedel werd Mrs.Ples (*) genoemd.
(*) Ples is afgeleid van Plesianthropus transvaalensis ( = de bijna mens uit Transvaal)
Men is het niet eens over het geslacht van STS 5. Sommigen beweren dat het zou horen bij het gedeeltelijke skelet STS 14 dat in de buurt werd gevonden.

http://hominines.portail-svt.com/articles.php?lng=fr&pg=14










 STS 14



STS 14
- Robert Broom en J.T. Robinson in hetzelfde jaar een deel van een skelet (STS 14) van 2.5 Ma oud, dat eveneens afkomstig was van een Australopithecus africanus en bestond uit een bijna volledige wervelkolom, een bekken, enkele ribfragmenten en een stuk van het dijbeen. De bouw van het bekken toonde aan dat de A.africanus bipedaal was maar eveneens dat hij niet met grote schreden kon lopen.




- STW 505




STW 505
- In 1989 werd eveneens in Sterkfontein (*) een schedel (STW 505) van de A.africanus gevonden met een hersencapaciteit van 515 cc.
(*) De kalksteengrotten in Sterkfontein wordt ook " the cradle of Humankind" genoemd.








Little Foot


http://en.wikipedia.org/wiki/Little_Foot


- In 1994 onderzocht de paleoantropoloog Ronald Clarke fossielen die eind jaren 70 waren opgegraven in de Silberberg Grotto in Strekfontein /Zuid-Afrika en die waren opgeslagen in opbergkisten.
STW 573f

- Hij vond er 4 voetbeentjes, behorend tot eenzelfde individu, die gecatalogeerd stonden als Stw 573 en waren toegeschreven aan het geslacht Australopithecus. Ze hadden als bijnaam "little foot".
- In 1997 vond hij in andere kisten meer voetbeentjes van hetzelfde individu waaronder een afgescheurd fragment van een scheenbeen.  Hierop werd besloten opgravingen te doen in de Silberberg Grotto in de hoop het ontbrekende bijpassend fragment te vinden.






Little Foot
(schedel & opperarmbeen)
- Na twee dagen werd het bijpassend fragment gevonden. Verdere uitgraving leverde een relatief volledig skelet (*) op met een quasi volledige schedel met de kaken nog aangehecht, verschillende ledematen, een nog samengestelde hand, een fragment van het bekken, ribben en wervels.
(*) Het duurde tot 2009 eer dat alle fossielen waren uitgegraven

- De ouderdom van de fossielen werden paleomagnetisch (*) bepaald op 3.3 Ma.
(*) De ouderdom wordt bepaald door meting van het magnetisch veld
http://en.wikipedia.org/wiki/Paleomagnetism





- Het individu was bipedaal maar de gekromde vingerkootjes en de lange armen wijzen erop dat het zich uitstekend in de bomen kon voortbewegen.

- Ronald Clarcke suggereert dat het hier niet gaat over een A.Africanus maar over een nieuwe species van het genus Australopithecus . Hij komt tot die conclusie wegens de afwijkende vorm van het gezicht, de kaken, de tanden en de jukbeenderen.





Hominini uit het Pleistoceen
- In 1990 werd door een team, geleid door de antropologen Alemayehu Asfaw en Tim White, te Matabaietu en Gamedahin Middle Awash fossielen gevonden van 2.5 Ma oud o.a fragmenten van een wandbeen, een opperarmbeen en een stuk onderkaak. De twee eerste konden aan geen enkel bekend geslacht worden toegewezen maar uit de onderkaak, die nog tandwortels bevatte, kon uitgemaakt worden dat ze niet afkomstig waren van een robuuste Australopithecus.(*)
(*) Men schat dat een mannelijk exemplaar 1.40 m lang was voor 50 kg.
- In 1996 werden in de Bouri formatie (*) in de Middle Awash verschillende fossielen gevonden van 2.3-2.5 Ma oud met o.a. bijna volledige fragmenten van een dijbeen, een opperarmbeen, een spaakbeen, een kuitbeen en een ellepijp alsook voetbeentjes en een fragment van een onderkaak.

(*) Is een horst d.i. een omhooggestuwd stuk bij een geologische breuk terwijl een slenk het gezonken gedeelte is. De ouderdom werd bepaald aan de hand van een Ar-datering van de vulkanische tuflaag die de fossielen bedekte.


Haile Selassie
- In 1997 ontdekte paleoantropoloog Haile Selassie er het schedelfragment BOU-VP-12/130 .De onderzoekers verklaarden het schedelfragment BOU-VP-12/130 als het holotype van een nieuwe soort de Australopithecus gahri. (*)
(*) "gahri" betekent "surprise" in de plaatselijke taal.

-In de periode 1997-1998 werden in de Bouri formatie nog meerdere fossielen gevonden die aan de A.gahri werden toegeschreven






A.gahri
(BOU-VP-12/130)
- De Australopithecus gahri wordt gekenmerkt door zijn betrekkelijk grote herseninhoud van 450 cc, relatief langere onderste ledematen wat wijst op een Homo-achtige manier van lopen, een U-vormig uiteenwijkend gebit met grote kiezen voorzien van een dikke glazuurlaag. Uit de verschillende lengtes van de gevonden ledematen blijkt een belangrijk seksueel dimorfisme.
- Bij de opgravingen werden ook beenderen van kleine runderen gevonden met schraapsporen hetgeen erop wijst dat vlees werd afgeschraapt en de A.gahri (*) werktuigen gebruikte.
(*) Er werden werktuigen gevonden van het Oldowan type



http://en.wikipedia.org/wiki/Oldowan
Yves Coppens
- In 1967 beschreven de paleoantropologen Camille Arambourg en Yves Coppens de onderkaak (OMO 18-1967-18) ,gevonden in de vallei van de Omo rivier in Middle Awash/Ethiopië als het holotype van een nieuw genus de Paraustralopithecus aethiopicus.

OMO 18-1967-18
- De keuze van OMO 18-1967-18 als holotype was controversieel omdat de U-vormige onderkaak geen tanden meer bevatte.
Uit de inplantingsholtes van de tanden maakten ze op dat de P.aethiopicus kleine hoektanden had en grote kiezen in een massieve onderkaak, vergelijkbaar met de Australopithecus robustus. De bouw van de onderkaak echter leek te duiden op een meer prognatisch (*) gezicht dan bij de A.robustus of de A.boseï.
(*) Een naar voor verschoven onderkaak t.o.v. de bovenkaak



Alan Walker
- Bevestiging volgt in 1985, wanneer Alan Walker, lid van een onderzoeksteam o.l.v. Richard Leakey, in Lomekwi ten westen van lake Turkana een quasi volledige schedel (*) (KNM WT 17000) van 2.5 Ma oud ontdekt.
(*) De schedel wordt ook "black skull" genoemd wegens zijn donkere kleur die ontstond toen de poriën van de schedel tijdens de fossilisatie gevuld werden met MnO2.

KNM WT 17000
"Black skull"
 - De schedel heeft een herseninhoud van 410 cc en een grote schedelkam voor de aanhechting van sterke kauwspieren, wat wijst op een menu dat heel wat kauwen vereiste. De U-vormige onderkaak toonde weinig verbreding naar het einde toe.

Paranthropus aethiopicus
(illustratie)
- De Paranthropus aethiopicus had een breed vooruitstekend gezicht dat in profiel concaaf was.
- Er werden geen beenderen gevonden waardoor er geen betrouwbare schatting kan gemaakt worden van de lengte en het gewicht, maar men neemt aan dat hij even groot was als de Australopithecus afarensis.

- De Paranthropus aethiopicus (*) is de oudste bekende soort van het geslacht Paranthropus dat leefde2.3 -2.7 Ma geleden, dezelfde periode waarin ook de A.africanus, de A.gahri en de H.habilis leefden.
(*)
Paranthtropus betekent "de aapmens die naast de mensen woonde"
 - De P.aethiopicus vertoont verschillende kenmerken die ook bij de A.afarensis voorkomen, wat er kan op wijzen dat de P.aethiopicus een directe afstammeling is van de A.afarensis.
- Niet alle anthropologen delen de mening dat de P.aethiopicus de voorloper is van de P.robustus en de P.boisei.



Paranthropus robustus


- In 1938 ontdekte Robert Broom in een grottencomplex in Kromdraai/Zuid Afrika een schedel met tanden, een ellebooggewricht en gezichts- en kaakbeenderen van een Hominide dat leek op een Australopithecus africanus maar met meer robuuste (*) kenmerken.
(*) De term "robustus" slaat niet op de gestalte maar op de kaken en het  gebit. De kiezen en voorkiezen waren enorm groot en hadden een dikke glazuurlaag, wat ze geschikt maakten om hard vezelrijk voedsel te verorberen. Een grote schedelkam duidde op de aanhechting van sterke kauwspieren. 

SK 46
 -Twee belangrijke vondsten die behoren tot de Paranthropus robustus staan op naam van twee arbeiders uit een steengroeve in Swartkrans/Zuid Afrika, de SK 46 en de SK 48.
De fossielen werden gedateerd op 1.5 -1.8 Ma.
De herseninhoud wordt geschat op 530 cc.





SK 48

- In de grot in Swartkrans, waar calciet werd gewonnen, werden overblijfselen van meer dan honderd individuen (*) gevonden.
(*) Na onderzoek van de tanden op grootte en slijtage werd de gemiddelde leeftijd op 17 jaar geschat.






- In 1994 vond de paleontoloog Andre Keyser in Drimolen/Zuid Afrika een bijna volledige schedel (DNH 7) van een vrouwelijke Paranthropus robustus met onder- en bovenkaak, bezet met tanden.









DNH 7
"Eurydice"
- De schedel (DNH 7)werd gedateerd op 2.3 Ma oud en kreeg de bijnaam "Euridyce" (*)












DNH 8
"Orpheus"
(*) De bijnaam "Eurydice" werd ingegeven door de Griekse Mythologie toen de vrouwelijke schedel werd gevonden naast een mannelijke onderkaak (DNH 8) die de bijnaam "Orpheus" kreeg.
http://www.ngomolodge.co.za/index.php?tion=com_content&task=view&id=15&Itemid=1



Paranthropus robustus
(illustratie)
- De Paranthropus robustus vertoont een duidelijk seksueel dimorfisme.

man : lengte 1.20 m - 54 kg
vrouw : lengte 1.00 m - 40 kg







- Bij opgravingen werden beenderen van dieren gevonden die door slijtage een rond uiteinde vertoonden, mogelijk veroorzaakt door ze als hulpmiddel te gebruiken bij het graven naar eiwitrijke termieten in de termietenheuvels.




Australopithecus sediba



Lee Berger



 - In 2008 vond Matthew, de negenjarige zoon van de paleoantropoloog Lee Berger, een gefossiliseerd sleutelbeen in het Malapa-reservaat ten noorden van Johannesburg/Zuid Afrika.    

 http://en.wikipedia.org/wiki/Lee_R._Berger














Australopithecus sediba
skeletten : MH1 - MH2

- Na verdere opgravingen in 2009 werden twee bijna volledige skeletten (*) opgegraven van een jong mannetje (MH1) en een volwassen vrouwtje (MH2). Na datering bleken ze 1.78-1.95 Ma oud te zijn.
(*) Met een bijna volledige schedel, onderkaak, een gedeeltelijk bekken, een sleutelbeen, stukken van ledematen, ribfragmenten en wervels.  
http://www.youtube.com/watch?v=pJOOo9C0dYE&feature=relmfu

- Bij de publicatie in 2010 werden de skeletten toegewezen aan een nieuwe soort de Australopithecus sediba.
(*) De zuidelijke mensaap van de bron


Australopithecus sediba
Schedel van MH1
(holotype)
- De Australopithecus sediba had verschillende kenmerken van de Australopithecus zoals de herseninhoud van 420-450 cc, de lange armen en de gekromde vingerkootjes.
De rondere schedel, het minder prognatisch gezicht en de kleine tanden neigden meer naar de Homo-lijn.
De bouw van het bekken en het dijbeen duiden op een Homo-achtige manier van voortbewegen.
Het seksueel dimorfisme is ook meer vergelijkbaar met de Homo-lijn.



Australopithecus sediba
(illustratie)
 - De Australopithecus sediba leefde, afgaande op de structuur van de tanden, in een savanne omgeving en voedde zich met fruit, zaden en grassen.  
  


 - Gezien de mix van kenmerken die zowel wijzen naar de lijn van de Australopithecus als naar de lijn van de Homo zijn er theorieën ontstaan betreffende de plaats van de A.sediba in onze stamboom: 3 opties

1. De A.sediba ( ?-1.8 Ma) zou een afstammeling zijn van de vroegere A.africanus (3.0-2.4 Ma)en voorouder (*)van de Homo habilis (2.3-1.4 Ma)
2. De A.sediba en de Homo habilis hebben een gemeenschappelijke voorouder en zijn dus kozijn.
3. De A.sediba is geen Australopithecus maar een oudere soort van het geslacht Homo.
  
(*) De A.sediba kan door lokale invloeden sprongsgewijs evolueren naar Homo habilis en op andere locaties veel trager evolueren zodat beiden elkaar overlappen.



 De Paranthropus boisei is een Hominine met robuuste kenmerken die leefde van 2.3-1.2 Ma geleden. Van deze soort zijn geen beenderen maar enkel schedels opgegraven in Oost-Afrika.
Louis & Mary Leakey
- In 1959 ontdekte Mary Leakey een goed bewaarde schedel in de Olduvai Gorge, deel van de Great Rift/Tanzania




http://www.talkorigins.org/faqs/homs/lleakey.html





Paranthropus boisei
"Nutcracker Man"
(OH 5)
- De schedel die "robuuste" kenmerken vertoonde werd met de K/Ar methode gedateerd op 1.75 Ma. Het betrof een bijna complete volwassen schedel met een onderkaak waarin de tanden nog vastzaten. De herseninhoud bedroeg ca. 530 cc
Het fossiel werd gecatalogeerd als het holotype OH 5 en werd door Louis Leakey "Zinjanthropus boisei" (*)genoemd.
(*)"Zinj" verwijst naar de regio in de plaatselijke taal en "boisei" naar de sponsor van de expeditie Charles Boise.
De bijnaam "Nutcracker Man" slaat op de krachtige kaken en de grote kiezen.

- Later werd het Zinj-fossiel ondergebracht in het genus Paranthropus en staat het bekend als Paranthropus boisei.

Richard Leakey
- In Koobi Fora bij het Lake Turkana/Kenia ontdekte Richard Leakey in 1969 een gedeeltelijke schedel (KNM-ER 406) en in 1970 ontdekt hij er een tweede (KNM-ER 732) 
http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Leakey







- De schedel KNM-ER 406 is 1.7 Ma oud en heeft een herseninhoud van ca 510 cc
De schedel KNM-ER 732 is smaller en is eveneens 1.7 Ma oud, heeft een herseninhoud van ca 500 cc en de schedelkam, waar de sterke kauwspieren zijn aangehecht, ontbreekt.
(*) Volgens de meeste experten is dit een geval van seksueel dimorfisme. Ook bij de Gorilla heeft het vrouwtje een kleinere gladde schedel. 


Paranthropus boisei
(KNM-ER 406)

Paranthropus boisei
(KNM-Er 732)














Paranthropus boisei
KGA 10-525
- In 1993 werd in Konso/Ethiopië een gedeelte van een schedel gevonden (KGA 10-525) van 1.4 Ma oud en met een herseninhoud van 545 cc.











 - De verschillende schedels maken duidelijk dat de Paranthropus boisei een robuuste soort was met een lang breed gezicht,minder prognatisch en met robuuste kaken en extreem grote kiezen.(*)
(*) De schedels en de kiezen zijn de grootste die bij de vroege Hominini zijn aangetroffen. Het gebit met kleine voor- en hoektanden heeft een U-vorm.
Recent onderzoek op de kiezen van de "Nutcracker Man" wijst uit dat zijn dieet eerder bestond uit gras en vruchten dan uit zaden en noten zoals aanvankelijk gedacht.


Paranthropus boisei
(illustratie)
- Alhoewel er geen beenderen ban de Paranthropus boisei zijn gevonden kan men aan de hand van de grootte van de schedel een ruwe schatting maken van de gestalte:

man : 1.37 m - 49 kg - herseninhoud 545 cc
vrouw : 1.24 m - 3 kg - herseninhoud 475 cc

- Ook bij de Paranthropus boisei is er sprake van seksueel dimorfisme dat mogelijk zijn oorsprong vindt in de onderlinge competitie onder de mannetjes. 


Besluit

- Alle fossielen van de geslachten die we hebben besproken werden gevonden in Afrika
m.a.w. we kunnen ervan uitgaan dat de eerste Hominini Afrika niet hebben verlaten.
We gaan er wel van uit dat verschillende geslachten in dezelfde periodes leefden.
- De paleoantropologen komen met hun recente ontdekkingen steeds dichter bij de gemeenschappelijke voorouder van de menselijke lijn en de lijn van de chimpansee.
- Tussen de ontdekking van een fossiel en de publicatie verlopen meestal meerdere jaren
om de fossielen te stabiliseren en te bestuderen. Na publicatie kan het nog jaren duren
vooraleer er eensgezindheid is onder de wetenschappers. De eensgezindheid komt er enkel nadat de informatie beschikbaar gesteld wordt voor alle onderzoekers die op hun beurt een onderzoek kunnen voeren.

- De hoeveelheid informatie die de wetenschappers halen uit één enkel botfragment blijft verbazingwekkend.


Tijdschaal



















Bronnen

Op het spoor van de mens - Richard E.Leakey (ISBN 90 274 9470 3)
Overlevers - Chris Stringer ( ISBN 978 90 468 1130 6)
Het verhaal van de mens - dr.Alice Roberts (ISBN 978 90 817 6880 1)







2 opmerkingen:

  1. Very impressive post with all the links. I want to present you one more site to use every college life special-essays.com. The coupon code for 18% will be needed too g6oa39rW

    BeantwoordenVerwijderen